MAN: Reinkarnacja lwa

MAN podobnie jaki inne marki preferuje rozwój poprzez ewolucję, a nie rewolucję. Taka filozofia modernizacji przyświecała także w przypadku najnowszej generacji ciągników TGX. Najpierw wprowadzono nowe silniki D26 o pojemności 12,4 litra, by rok później zaprezentować zmodernizowaną kabinę oraz wiele małych i większych zmian. Efekt jest bardzo dobry – producent zbiera nagrody za swoje rozwiązania, chociaż parę szczegółów można jeszcze dopracować.

Obecnie typoszereg TGX oferowany jest z trzema silnikami o pojemnościach: 9, 12,4 i 15,2 l. Każda z jednostek napędowych produkowana jest w trzech wariantach mocy: dla zadań dystrybucyjnych silniki 9-litrowe o mocach: 300, 360 i 400 KM (silniki nie mają EGR-u), dla transportu dalekobieżnego i ciężkiego, wspomniana wcześniej 12-litrowa jednostka, stanowiąca podstawę modelu TGX, która występuje w wariantach 430, 470 i 510 KM oraz największy silnik o pojemności 15,2 litra  generujący  540, 580 i 640 KM.

W programie produkcyjnym cięgników siodłowych, montowane są dwie skrzynie biegów MAN TipMatic – 12-biegowa konstrukcja ZF oraz 14-biegowa skrzynia zaadaptowana ze Scanii (co potwierdza tabliczka znamionowa na jej korpusie). MAN chwali się, że mimo zastosowania szwedzkiej skrzyni jej oprogramowanie zostało przygotowane przez Monachium.

Specjalista od dalekich tras

Do transportu dalekobieżnego proponowane są trzy kabiny o różnej wysokości wnętrza, od 1,57 (niski dach do np. autotransporterów), poprzez 1,87 do 2,07 m.
We wszystkich przypadkach wysokość mierzona jest od niewielkiego 12 centymetrowego tunelu silnika, bowiem MAN nie zdecydował się na głębszą modernizację kabiny i tunel silnika pozostał w niezmienionej formie. Firma tłumaczy, że korzyść z płaskiej podłogi nie jest aż tak wielka, nieduży tunel nie przeszkadza w chodzeniu po kabinie, za to są tylko trzy stopnie wejściowe. Wydaje się jednak, ze koszty zmiany konstrukcji kabiny, jej zawieszenia czy wiązek elektrycznych i całej obsługi serwisowej oraz zaopatrzenia rynku w nowe części były po prostu zbyt duże. Uczciwie jednak trzeba przyznać, ze tunel faktycznie nie jest problemem. Obecnie kabiny budowane są na nowej linii produkcyjnej w zakładzie w Monachium, zbudowanej kosztem 100 mln euro. Dzięki tej inwestycji MAN jest w stanie produkować niemal 500 kabin dziennie!

Z zewnątrz kabina doczekała się bardzo korzystnych zmian stylistycznych i funkcjonalnych. Zacznijmy jednak od delikatnych retuszy stylistycznych kabiny. To co rzuca się w oczy to nowa forma boków. Zamiast pięciu delikatnych fal na boku kabiny, pojawiły się trzy, za to nieco głębsze przetłoczenia, lepiej usztywniające oraz redukujące grania poszycia. Zmieniono kształt stopni, sprawiając, że ich ułożenie jest lekko kaskadowe. Delikatnie zwężono oraz nieco cofnięto obudowę lusterek. Poprawiło to widoczność w okolicach słupka A kabiny oraz zmniejszyło opór powietrza. Zmieniono kształt deflektorów, które otrzymały wywinięte w dół listwy. Poprawiło to aerodynamikę kabiny oraz zmniejszyło brudzenie się drzwi w okolicach klamek. Z przodu zwiększono grill, obniżając go do zderzaka i zmieniono kształt poziomych listew, zachowując charakterystyczną maskę z nazwą firmy. Chromowane i efektownie wyglądające listwy są wywinięte bokami ku górze. Nowe są także LED-owe reflektory, które dają aż o 50% więcej światła od swoich halogenowych odpowiedników i mają o 25% większy zasięg. Ta zmiana jest w nocy doskonale widoczna.

Uporządkowana i nowoczesna

O ile zmiany wprowadzone na zewnątrz można określić kosmetycznymi, o tyle środek kabiny zasługuje na miano rewolucji w duchu VW.  Dużo poziomych linii, delikatnie opadających na zakończeniach to chyba znak rozpoznawczy obowiązujący w autach osobowych i dostawczych całego koncernu VW. Generalnie, deska jest schludna i bardzo „uporządkowana”. Osobiście przypadła mi do gustu. Główny wyświetlacz ma 12,3 cala i po lewej stronie pokazuje prędkościomierz, po prawej obrotomierz, zaś w środku, wyświetlane są pozostałe informacje o aucie, działających systemach pokładowych czy wspomagających pracę kierowcy.

W oczy rzuca się system sterowania multimediami i nawigacją (Smart Select) z opuszczanym wspornikiem pod dłoń. Podobne pokrętło znajdziemy w niektórych modelach Audi oraz BMW. Podczas jazdy obsługa nie stanowi problemu, choć należy się do niej nieco przyzwyczaić. Dzięki podpórce na dłoń nie ma mowy o przypadkowych kliknięciach podczas nastawiania parametrów systemu czy obsługi nawigacji. Kierownica MAN-a zawsze sprawiała wrażenia nad wyraz solidnej, dużej. Obecny kształt jest zdecydowanie bardziej subtelny, podobnie jak kształt wyłączników na kierownicy.

Na szóstkę z minusem

W kabinie nareszcie pojawiła się wystarczająca liczba gniazdek USB typu A, typowych gniazdek 12 i 24V, a nawet znaleziono miejsce na przetwornicę 230V. W tym
zakresie potrzeby kierowcy, który zawsze ma kilka urządzeń potrzebujących zasilania zostały w pełni zaspokojone. Jednak nadal nie ma żadnego wygodnego miejsca lub uchwytu na telefon. O ten element postarać się trzeba we własnym zakresie.  Szkoda. W kabinie znajdziemy miejsca na cztery kubki, dzięki prostym, wysuwanym kształtkom, dostosować je można pod różne ich rozmiary.

O tym, że kierowcy jedzą podczas jazdy wie każdy, jednak tylko MAN wziął pod uwagę, że podczas jedzenia można nakruszyć, coś rozlać i pobrudzić fotel. Aby łatwo było go wyczyścić miejsce pomiędzy nogami na siedzisku wykończono skórą. Proste i praktyczne rozwiązanie. Trzeba było na to tylko wpaść, podobnie jak na montaż dodatkowych wyłączników w drzwiach kierowcy, dostępnych z poziomu drogi. Tutaj zdublowano funkcje najbardziej potrzebne, gdy jesteśmy poza kabiną: oświetlenie siodła (podczas np. podpinania naczepy), otwieranie drzwi pasażera, domykanie szyb i szyberdachu oraz światła awaryjne. Tutaj wyłączniki dołożono lecz można było pójść krok dalej i doposażyć kabinę np. w tak praktyczne wyłączniki ogrzewania i radia przy leżankach.

W kabinie poprawiono kąt regulacji pochylenia kolumny kierownicy, który wreszcie usatysfakcjonuje kierowców o różnych gustach. Elektrycznie sterowane żaluzje opuszczają się bardzo nisko, co ucieszy tych, którzy lubią nisko ustawiony fotel. Koniec z rażącym słońcem. Niestety, nadal (praktycznie od dziesięcioleci) w MAN-ie podczas jazdy nocą deska rozdzielcza irytująco odbija się w bocznej szybie uniemożliwiając prawidłową obserwację lusterka szerokokątnego. Nie wierzę, że fabryka o tym nie wie…