DAKAR 2023: Loeb w pościgu, Polacy znów na podium!
Na ten dzień czekali wszyscy uczestnicy Dakaru. Po środowym etapie w rejonie granicy ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, tym razem trasa prowadziła przy granicy z Sułtanatem Omanu. Czwartkowy etap to pierwsza część maratonu. Na biwaku nie ma ekip serwisowych, a zawodnicy są zdani sami na siebie. Na tym olbrzymim pustynnym obszarze wytyczono odcinek specjalny o długości 275 km, z gigantycznymi wydmami, ale także ogromnymi wyschniętymi jeziorami, gdzie zawodnicy mogli sprawdzić maksymalne dopuszczalne prędkości swoich pojazdów: 160 km/h dla motocykli i 170 km/h dla samochodów.
Luciano Benavides czuł się komfortowo na obu rodzajach terenu i wygrał etap w klasyfikacji motocyklistów. W kategorii samochodów najszybciej pojechał Sébastien Loeb, a w T3 nasz Eryk Goczał.
Janus van Kasteren, którego na pokładzie IVECO Powerstar wspiera Darek Rodewald, wciąż prowadzi w generalce ciężarówek, ale w czwartek stracił ponad 20 minut, zakopując się na wydmie. Ma teraz tylko minutę i 12 sekund przewagi nad Martinem van den Brinkiem (IVECO), zwycięzcą etapu. Drugi był na etapie Martin Macík (IVECO), pozostający na trzecim stopniu podium w generalce. Trzeci czas uzyskał Pascal de Baar (Renault Trucks C) z polskim pilotem Marcinem Krügerem, znajdujący się obecnie na 14. miejscu w klasyfikacji ciężarówek. Na 8. miejscu znajduje się załoga Tomaš Vratny / Bartłomiej Boba / Jaromir Martinec (Tatra), dwunasta na etapie.
Awans Sébastiena Loeba w kategorii samochodów jest spektakularny. Francuz zdobył już czwarte z rzędu zwycięstwo etapowe i coraz bardziej zbliża się do drugiego w klasyfikacji Lucasa Moraesa. Brazylijczyk wciąż jednak ma ponad 9 minut przewagi. Loeb natomiast zapisuje się w historii Dakaru, bowiem takiej serii zwycięstw nie udało się nikomu osiągnąć od czasów Carlosa Sainza (2009), Ari Vatanena (5 etapów z rzędu w 1989, potem 4 w 1990) i Jacky’ego Ickxa (1982, 1983 i 1984). Może to jednak nie wystarczyć, by skutecznie wywrzeć presję na Nasserze Al-Attiyah. Katarczyk ma nad Francuzem półtorej godziny przewagi i może spać spokojnie na maratońskim biwaku pod gwiazdami. Kuba Przygoński, który przebił oponę, dotarł do biwaku z 11. miejscem.
Bezsenną noc miał zapewne Guillaume de Mevius, gdyż jego pojedynek na szczycie kategorii T3 z Amerykaninem Austinem Jonesem zakończył się po 44 km odcinka z powodu usterki mechanicznej i półtoragodzinnej straty. Po zeszłorocznym triumfie w T4, Amerykanin ma szansę, by powtórzyć sukces w innej kategorii. Jednak zespół Can-Am nie miał w czwartek dobrych humorów, bo całe etapowe podium zajęli kierowcy Yamahy – najszybszy był Ricardo Porem, 2. czas uzyskał Joao Ferreira, a 3. miejsce zajął Ignacio Casale. Kilka dni temu Joao Ferreira zapewnił zespołowi Yamahy pierwsze zwycięstwo etapowe w Dakarze, co jest świetnym wynikiem w debiucie tej marki w kategorii T3. Model YXZ1000R Turbo napędzany jest silnikiem pochodzącym ze skutera śnieżnego. A co może być lepszego niż „skuter piaskowy” do pokonania wydm pustyni Empty Quarter?
W czwartek kierowcy Yamahy dali pokaz jazdy, zajmując całe podium etapu. Tych trzech kierowców na mecie dzieliły zaledwie 22 sekundy! 6 minut za nimi znalazł się Seth Quintero, który w zeszłym roku wygrywał niemal wszystkie etapy, a kolejne miejsce zajął Austin Jones, nowy lider klasy T3. Dla Yamahy potrójne podium jest nie lada wyczynem i pokazuje jej plany w rajdach terenowych. Japońska marka zrezygnowała z udziału swoich motocykli w Dakarze, ale w T3 pisze nowy rozdział historii.
W kategorii T4 wciąż trwa pojedynek mistrza świata Rokasa Baciuški z 18-letnim pretendentem, Erykiem Goczałem. Na jedenastym etapie szala przechyliła się lekko na stronę Litwina, który wygrał etap, ale pokonał Polaka tylko o 37”. Baciuška ma 4’17” przewagi nad najmłodszym z kierowców Energylandii. Marek Goczał i Maciej Marton uzupełnili etapowe podium, dzięki czemu awansowali na 3. miejsce w generalce. O dwie pozycje – z 10. na 8. – przesunęli się Michał Goczał i Szymon Gospodarczyk, którzy ukończyli czwartkowy etap z 6. czasem.
Zagrożenia, błędy i wypadki są tak częste w rajdach terenowych, że wszelkie przewidywania są bardzo ryzykowne. Widać to najlepiej w rankingu motocyklistów, w którym w czwartek znów zmienił się lider. Po zaledwie jednym dniu prowadzenie stracił Kevin Benavides. Zwycięzcę z 2021 zdetronizował Skyler Howes, choć Argentyńczyk ze stratą tylko 2’44” nadal liczy się w walce o wygraną. Jeszcze bliżej lidera jest Toby Price (28”). Te niewielkie różnice w czołówce zaostrzyły apetyt Luciano Benavidesa, który w pierwszym tygodniu pozostawał w tyle za rywalami z powodu kilkuminutowej straty, ale teraz pokazuje, że jest w świetnej formie. Na jedenastym etapie zawodnik Husqvarny dał popis jazdy. Jako jedyny ma już na koncie trzy etapowe zwycięstwa i zaczyna poważnie się zbliżać do czołówki. Zajmuje obecnie 6. miejsce.
W ostatnich latach na Dakarze pojawiło się wielu utalentowanych debiutantów, jak choćby Seth Quintero czy Mason Klein. W 45. edycji jest ich jeszcze więcej: Eryk Goczał, Lucas Moraes, Michael Docherty i Mitchel van den Brink to tylko niektórzy z nich. Dwóch z nich na czwartkowym etapie szczególnie przykuło uwagę. Eryk Goczał jest synem Marka i bratankiem Michała, którzy w zeszłym roku łącznie odnieśli osiem etapowych zwycięstw. W swoim debiucie najmłodszy z klanu Goczałów już po dwóch dniach rajdu został najmłodszym zwycięzcą etapowym. Nasz młody kierowca jak dotąd uniknął błędów i zajmuje pozycję wicelidera kategorii T4.
(s), fot. dakar.com
